مولفه ومظاهر رمانتیک در دیوان علی محمود طه

رمانتیسم از جمله مکتب هایی است که در قرن هجدهم با شعار بیان آزاد احساساتی فردی، بازگشت به طبیعت، برون گرایی، نگرش تخیلی و مفاهیمی از این دست در مقابل تفکر خردگرایی کلاسیسم به پاخواست. این مکتب از پیچیده ترین مکاتب ادبی جهان است که به سبب داشتن ماهیت متضاد تا به حال تعریف جامع و مانعی از آن ارائه نشده است. رمانتیسم تنها مکتب ادبی نیست بلکه یک خیزش اجتماعی ـ سیاسی ـ اقتصادی نیز محسوب می شود از این رو بررسی دقیق تر و جامع تر می طلبد. این نهضت (رمانتیسم) توانست فرهنگ و اندیشه ی بسیاری از ملل مختلف جهان را تحت تأثیر آراء و عقاید خود قرار دهد. شرایط سیاسی، اجتماعی و فکری در جهان عرب بعد از نیمه ی سوم قرن بیستم بستر را برای جنبش رمانتیک مهیا کرد پس در این شرایط تعداد زیادی از شاعران و نویسندگان جامعه از این جنبش برای مدت های زیادی در ادبیات عرب تأثیر پذیرفتند. در اشعار این گروه از شاعران نمونه های بارزی از شعر رمانتیکی پدید آمده است که بیانگر میزان تأثیر این مکتب ادبی در شعر معاصر عربی است. علی محمود طه شاعر معاصر مصری از جمله شاعرانی است که اشعارش دارای لطیف-ترین مولفه ها و مفاهیم رمانتیکی است او علی رغم عمر کوتاهش توانست به خوبی از مظاهر رمانتیسم دراشعار خود به خوبی استفاده کند. توجه به طبیعت، یأس و اندوه، امید و شهود، شب و تاریکی، مرگ اندیشی، من شاعرانه (شخصیت)، اسطوره پردازی و نمادگرایی، آزادی و آزادگی، تمدن گریزی و شهرستیزی، یادآوری خاطرات کودکی و زندگی در روستا، احساس تنهایی و غربت، رنج و انسان محوری، شوق به وطن، عشق به زن، نوآوری و ایجاد تغییر در ساختار شعر از برجسته ترین مولفه های رمانتیسم در اشعار علی محمود طه می-باشد. در این پژوهش پس ازگذر بر زندگی و شخصیت شاعر، اصول و نحوه شکل گیری مکتب رمانتیسم در کشورهای غربی و زمینه ی ورود آن به کشورهای عربی به خصوص مصر سپس به بررسی نشانه هایی از مولفه های رمانتیکی در شعر علی محمود طه پرداخته شده است.